Speciaal voor de opening van de huidige tentoonstelling ‘Willemskade, het heden heeft een verleden’ aan boord van Stanfries X, schreef de dichter Anne Feddema het volgende gedicht:
Zonder Museumhavenkunstenaars , zonder schip op het water.
Zonder geluk vaart niemand
Wél in de Museumhaven
Welvarend in de Museumhaven
Spreek de woorden spreekwoordelijk
Als watergaven vruchtbaar naar de
Kunstenaar…Kunstenaars zijn géén
Nare mensen…zijn géén rare mensen
Kunstenaars zijn WARE mensen
Een Kunstenaar is WAAR!
Rara Avis ja…gedaald in de haven
Om zich te laven aan de beelden
Vergezichten varen over baren
Golfjes soms schuimkoppen gooiend
Over alle boegen en de Kunstenaars
Zwoegen…zij doen géén water bij de
Wijn…Zij zijn…daar gék.
In de beschutte haven
Ligt het avontuur op U te wachten
Weest als een kind zo blij en kijk
Over gekaderd water in de ziel
Van de Rara Avis die vliegt
Vaart…loopt…rolt…tolt en dolt.
Het nader wordt verklaard tot water
Gister…Nu en later is er water
Komt Altegader bij de levensader
Drink met de ogen al het geluk naar boven
Niemand gaat het schip in… in de haven
Zit wel in dezelfde schuit maar vooruit
Vóór uit is altijd goed en niet meer terug
Op reis…beleef het visueel mirakel
Gooi de hengel uit of een takel
Vis beelden, vele uit het gehele
In de Museumhaven beschutte
Maar toch woelige baren
Kom tot bedaren… zoete zeetong
Vol blaren , want binnenhavenwater
Is héél erg goed
Uit de kunst…
Voor de kunst…
Houdt de Rara Avis in de vlucht
Uit de wind…voor de wind
Op het schip…in het schuitje
Luister nu…vrienden…
Het bootsmansfluitje
Alle hens aan dek
Komt staan.
De reis gaat beginnen
Oneindige Museumhaven
Wij komen er aan.
(©Anne Feddema, Leeuwarden)
